10 minuten gesprek

De blaadjes vallen weer van de bomen, de herfstvakantie ligt reeds achter ons en dat betekent op veel scholen: tijd voor de 10 minuten gesprekken. 

10 minuten gesprekken heb je in alle soorten en maten. Op de ene school komt het kind mee, op de andere school wordt hij geacht thuis te blijven. Op de ene school is vooral de leerkracht aan het woord, op de andere school is men vooral benieuwd naar de input van ouders.

Wat vinden ouders belangrijk om te weten?

Uit navraag blijkt dat ouders vaak vooral willen weten hoe het met hun kind gaat op het sociaal-emotionele vlak. Heeft mijn kind het naar de zin in de klas? Hoe is het contact met de andere kinderen? Ligt hij goed in de groep? Heeft hij vriendjes? Welk gedrag laat hij zien? Klopt het beeld dat wijzelf hebben met het beeld dat de leerkracht heeft? En ja, natuurlijk zijn ze ook wel benieuwd of hun kind een beetje mee kan komen met lezen, rekenen en schrijven, maar voor veel ouders is dit minder belangrijk.

Vroege signalering

Als kinderfysio merken wij dat leerkrachten meer en meer naar het totale kind kijken en daarbij bewuster worden van het nut van vroege signalering. Juist omdat leerkrachten zoveel leerlingen zien, hebben zij vaak een goed beeld wanneer een kind achterblijft t.o.v. leeftijdsgenootjes of mogelijk extra hulp kan gebruiken. Voor ouders is dit echter niet altijd leuk om te horen, of wordt dit afgedaan als onzin; ‘Het is pas een kleuter. Laat hem lekker!’

En ja, daar zijn wij het grotendeels mee eens. Laat kleuters lekker kleuteren. In onze ogen moeten kleuters vooral spelenderwijs leren en ontdekken. Hierdoor worden ze op alle vlakken voorbereidt voor het echte leren in groep 3.

Jong geleerd, is oud gedaan!

Anderzijds zijn wij juist heel blij dat leerkrachten zich steeds bewuster worden van het nut van vroege signalering als het niet helemaal lekker loopt, op bijvoorbeeld het gebied van de grove en/of fijne motoriek. Want zeker op het gebied van motoriek geldt: jong geleerd, is oud gedaan!

Schrijfproblemen

Voorheen kregen wij kinderen met schrijfproblemen pas doorgestuurd ergens midden/eind groep 4. Het handschrift was vaak onleesbaar en het kind had alle plezier in het schrijven verloren. En die onvoldoendes voor dictee motiveerden ook niet echt. En dan moest je óók nog eens ná schooltijd naar de kinderfysio om wél netjes te leren schrijven. GRRRRR…

Gelukkig worden deze kinderen er steeds eerder uitgepikt door de leerkracht en worden ze nu al in de kleuterklas of begin groep 3 doorgestuurd. Dit scheelt een hoop frustratie en gevoel van falen. En het behandeltraject is hierdoor vaak ook een stuk korter! Ik zeg win-win!

Moeite met gym

Of wat denk je van die onhandige leerling die niet zo goed meekomt in de gymles en het ook wel erg spannend vindt allemaal. Hoe fijn is het als je die leerling al jong kan leren dat bewegen ook leuk kan zijn en hij vaak meer kan dan hij denkt. Je ziet ze letterlijk en figuurlijk groeien. En dat is toch veel fijner dan dat je later te horen krijgt dat jouw kind telkens als laatste gekozen wordt in de gymles, of tijdens het buitenspelen niet mee doet, maar toe staat te kijken.

Conclusie

En zo zie je maar dat die leerkracht die aankaart dat jouw kind misschien wel wat extra oefening of ondersteuning op het gebied van zijn motoriek kan gebruiken het eigenlijk heel goed voor heeft met jouw kind! En nee, dat is niet omdat ze zich zo’n zorgen maken over die onvoldoende voor dictee of de gymles straks. Maar juist omdat ze weten dat voor kinderen spelen en bewegen zoveel invloed heeft op hun sociaal-emotionele welbevinden. En dat is nou net waar jij je als ouder ook het meeste zorgen over maakt!