Slaapproblemen anders bekeken

De vorige keer hebben we jullie verteld over de normale slaapontwikkeling van baby’s. Vandaag nemen we jullie mee in het thema: slaapproblemen anders bekeken.

Want wist je dat de sensorische voorkeuren van jouw baby invloed heeft op het slapen/in slaap komen?

Prikkeldrempels

De hersenen werken op basis van drempels. Iemand met een lage drempel neemt sensorische input heel snel waar. Terwijl iemand met een hoge drempel veel meer input nodig heeft om waar te nemen wat er gaande is.

Reacties reguleren

Hoe we op bepaalde prikkels reageren is daarnaast afhankelijk van onze manier van zelfregulatie.

Actieve zelfregulatie betekend dat je dingen doen om de hoeveelheid en soort sensorische input waarmee je problemen hebben, te regelen.

Passieve zelfregulatie betekend dat je sensorische input over je heen laten komen en dan op die input reageert.

Op basis van jouw prikkeldrempel en (zelf)regulatiestrategie kan je ingedeeld worden in 1 van deze 4 types.

 

Passieve zelfregulatie

Actieve zelfregulatie

Hoge drempel

Toeschouwer

Zoeker

Lage drempel

Sensor

Vermijder

Het zegt niks over goed of fout, maar geeft wel aan waar jouw voorkeuren liggen en hoe jij hier mee omgaat.

Toeschouwer

Een toeschouwer heeft een hoge prikkeldrempel en een passieve zelfregulatiestrategie. Dit houdt in dat ze vaak niet merken wat anderen de hele tijd waarnemen. Ook hebben ze meer sensorische input nodig dan anderen. Ze weten niet wat ze missen 😉

Het zijn vaak goede slapers, die veel slapen. Deze baby’s moeten vaak wakker gemaakt worden en het duurt even voordat ze wakker zijn. Over het algemeen ervaar je met deze baby’s weinig tot geen slaapproblemen.

Zoeker

Een zoeker heeft een hoge prikkeldrempel en een actieve zelfregulatiestrategie. Zoekers willen vaak meer, meer, meer.

Slaap is saai!! Dit zijn de baby’s die vaak vechten tegen de slaap, en hun eigen slaap signalen negeren. Voor ouders zijn de slaapsignalen vaak ook moeilijk te zien, juist omdat deze baby’s ze het liefste niet laten zien en door willen gaan.  Bij deze baby’s loop je een groot risico op het overslaan van 1 of meerdere slaapjes.

Sensor

Een sensor heeft een lage prikkeldrempel en een passieve zelfregulatiestrategie. Sensors merken vaak alles op. Ze worden daarom ook wel vaak gevoelig voor prikkels genoemd. Deze baby’s kunnen snel overweldigd raken door alle sensorische informatie.

Qua slaap doen ze vaak hazeslaapjes en komen ze niet tot een diepe slaap. Ook worden ze snel wakker. Ze slapen vaak te weinig en zijn daardoor nog sneller geïrriteerd. Als jouw kleine hierbij ook nog veel huilt, gaan de stresslevels verder omhoog (en dus het hormoon coritisol), waardoor hij/zij nog moeilijker gaat slapen.

Vermijder

Een vermijder heeft een lage prikkeldrempel en een actieve zelfregulatiestrategie. Vermijders willen de hoeveelheid sensorische informatie die ze krijgen graag in de hand houden en willen ook niet teveel van deze informatie. Ze doen dingen het liefst telkens op dezelfde manier en houden van routine en voorspelbaarheid.

Deze baby’s schrikken snel wakker en vechten, net als de sensor, vaak tegen de slaap. Het liefst slapen ze in hun eigen bedje, met hun eigen knuffel, of juist op mama. Deze kinderen slapen niet makkelijk in een andere context of omgeving. Ook kunnen ze snel nel geïrriteerd raken door lakentjes, licht, geuren etc. En ook voor deze baby’s geldt dat ze vaak wat meer huilen, waardoor de stresslevels nog verder omhoog gaan (en dus het hormoon coritisol), waardoor ze nog moeilijker gaan slapen.

Co-regulatie

Als je dus weet welk sensorisch patroon het beste bij je baby past, kan je hier actief je strategieën en oplossingen aan aanpassen om je kleintje te helpen zichzelf te reguleren en lekker te slapen. Want helaas hebben baby’s vaak nog onvoldoende zelfregulatiestrategieën waardoor ze volledig van jou, en jouw oplossingen afhankelijk zijn!